Middag vol strijd en schaakplezier

Op zaterdag 13 december speelde SGO 3 in Nieuwegein tegen Lekstroom 1. We traden aan met de volgende opstelling:

1. Eveline
Kijkt met veel plezier terug naar haar wedstrijd. Ik kwam in een Italiaanse opening terecht, waar Jop een moderne verdediging speelde. Ik kwam goed uit de opening. In het middenspel stond ik 2 pionnen achter, maar heb ik ook een halfopen torenlijn kunnen forceren. Later in het spel verlies ik een derde pion. Nadat op zet 44 mijn loper op mijn Koning wordt gepend, geef ik op.

2. Recep
Mijn opening was goed en ik wist mijn paarden en lopers op sterke velden te plaatsen. In het middenspel maakte ik een fout, waardoor ik een van mijn paarden verloor. Vanaf dat moment stond ik onder druk en lukte het mij helaas niet meer om de achterstand goed te maken.

3. Jhenny
Ik had een fout gemaakt met mijn paard waardoor ik snel stukken verloor. Ik had eigenlijk de tijd moeten nemen.

4. Amelie
Mijn tegenstander speelde de Ponziani tegen mij, een opening die ik best vaak zelf speel, dus ik wist de goede zetten van zwart ook makkelijk te vinden. Op een gegeven moment dacht hij iets af te kunnen ruilen, maar dat liep niet goed af voor hem en toen stond ik materieel een stuk tegen 2 pionnen voor. Maar positioneel was het nog geen feestje, hij had een hele sterke e-pion en wist deze goed te benutten. Ik stond nog steeds voor, maar het zou een lastig eindspel worden. Alleen, helaas, voordat we daar aan toe kwamen, blunderde ik volledig een stuk weg. Daarna had ik direct opgegeven.

5. Arent Jan
Ik speelde met wit, de opening die de computer Queen's pawn - Krause variation noemt. Er ontspon zich een redelijk gelijk opgaande partij. Bij zet 23 won ik een kwaliteit (toren vs. paard) dus dat compenseerde voor de twee pionnen die ik daarvóór achter stond. Op zet 25 blunderde ik helaas die kwaliteit bijna direct weer terug; toch niet lang genoeg naar alle mogelijke zetten gekeken (sorry voor het scheldwoord op het bord naast je, Armin). Hoewel de tegenstander op dat moment dus maar twee pionnen voorstond, was zijn stelling dusdanig beter dat de computer mij daarna al op -4.9 zet. Door lopers af te ruilen op zet 39 liep ik helaas uiteindelijk in een mat-val. Na zijn zet 44 heb ik opgegeven. Ik ben nog best tevreden, gelet op het ratingverschil met mijn tegenstander.

6. Armin
(red. niets dan stilte :))

7. Alan
In mijn partij op bord 7 speelde ik de Panov Botvinnik aanval tegen de Caro Kann opening, en uiteindelijk werd dit een aangenomen Damegambiet. Vanuit de opening had ik een goede positie en was ik lange tijd +1 beter. Ik probeerde op de H lijn door te breken maar vond hier geen doorbraak. Ik zat lange tijd te denken aan een offer van een toren op h7 maar ook de computer zegt dat dat een blunder was. Dus hoewel ik iets beter stond kon ik geen doorbraak forceren. Hij verdedigde erg goed en zag dat mijn achterste rij zwak was en ik moest mijn focus daarop richten. Hij kreeg toen de kans om een paar torens te ruilen en toen probeerde hij ook een paar lopers te ruilen, dat weigerde ik, en dat was de eerste grote fout want mijn loper werd hierdoor zwak en zijn loper werd juist heel sterk. Het leek toen uit te lopen op een gelijkspel maar doordat ik mijn klok vergeten was in te drukken was hij op mijn tijd aan het denken. Wij hadden het geen van beide door totdat ik het uiteindelijk zag. Ik was 10 minuten denktijd kwijtgeraakt. Hierdoor raakte ik een beetje van slag en begon snel zetten te maken. Ik gaf hem de mogelijkheid om met zijn toren te infiltreren en toen werd zijn toren en loper combinatie dodelijk op de tweede rij. Ik verloor ik mijn zwakke loper en toen heb ik nog een tevergeefs desperado aanval ingezet op de hoop van eeuwige schaak maar hier kwam hij snel uit en heb ik op zet 41 opgegeven.

8. Serge
Tijd om iets nieuws te proberen, dacht ik, en dus besloot ik voor het eerst in mijn leven de “Slav” te spelen. Na een avondje YouTube voelde ik me comfortabel genoeg om ervoor te gaan. Jammer genoeg vergat ik dat een te snelle Lf5 nare gevolgen kan hebben. Het zweet brak me uit, maar gelukkig koos mijn tegenstander niet voor Db3. Waarom niet? Misschien omdat zijn teamgenoten hem voldoende angst hadden aangejaagd door te vertellen dat hij het tegen de sterkste speler moest opnemen. Op deze kleine uitglijder na verliepen de opening en het middenspel geheel naar wens. Ik had het initiatief en voelde me geen seconde bedreigd. Het leek slechts een kwestie van tijd voordat mijn tegenstander onder de druk zou bezwijken. Vervelend genoeg gebeurde dat telkens net niet, en daarom besloot ik het over een andere boeg te gooien: dan maar op de damevleugel die zwakke pionnen torpederen. Heel even leek het winnen van één of zelfs twee pionnen binnen handbereik, maar ten koste van een vastgeketende toren wist mijn tegenstander materiaalverlies te voorkomen. Geen man overboord, want ik heerste over de open c-lijn en dat pionnetje winnen was slechts een kwestie van tijd. Zo dacht ik tenminste. Maar dan moet je dat pionnetje natuurlijk wel ophalen als het kan, en niet eerst nog een “voorzichtige” pionruil spelen waardoor zijn toren met schaak uit de ketenen kan breken. Soms vraag ik me werkelijk af hoe zoiets in mijn hoofd kan gebeuren. Met zijn toren weer actief bood mijn tegenstander direct remise aan. Omdat ik nog enkele kansen zag, besloot ik door te spelen. Ik had een tempo nodig om te kunnen winnen, maar ik vond die helaas niet. Zo eindigde de partij uiteindelijk toch in remise.

Uiteindelijk eindigde de wedstrijd in ½ – 7½.