IM Peter (JP) van Steenis

In de nacht van oud op nieuwjaar 31 december 2019 is op ruim 96-jarige leeftijd Peter van Steenis van ons heen gegaan. Hij is geboren in Overschie en werd in 1947 lid (11 jaar na de oprichting). Hij is dus ruim 72 jaar lid geweest van onze club. Van die 72 jaar heeft hij slechts 2 keer een ALV overgeslagen (de laatste paar jaar). Dit zegt iets over zijn grote betrokkenheid bij onze club. Tijdens de tweede wereldoorlog heeft hij in Duitsland leren schaken. Hier wist hij eens de kampioen van Dresden te verslaan.

Op de club was hij een sterke schaker en heeft een aantal jaren op het 1e bord van het 1e team gespeeld (in de RSB). Hij werd een paar keer clubkampioen en won meermaals de beker.

Door zijn drukke werkzaamheden als accountant kwam het schaken al snel op een lager pitje. Hij heeft bij SG Overschie vele functies en rollen bekleed (o.a. Penningmeester en Teamleider van het 1e) en is niet voor niks erelid met ook een erespeld van de KNSB. Op onze website bij de sectie geschiedenis staat zijn rol in de geschiedenis van onze club uitgebreid beschreven.

Hij was een van de bedenkers (samen met Frits Ros en dominee Blonet) van een plan om te promoveren naar de KNSB. Ze charterden Jaap van den Herik die weer veel studenten kende die mee hebben geholpen aan het sportieve succes richting KNSB. Waar nodig haalde hij ze op (uit Amsterdam), bracht ze soms weer thuis en zorgde voor voldoende broodjes zodat ze goed gevoed, optimaal konden presteren. Een van de sportieve hoogtepunten voor hem was de promotie in 1977 naar de 1e klasse KNSB. Qua gezelligheid was het uitje naar Brugge in 2012 ter ere van ons 75 jarig bestaan - waar in groten getale onze leden tegen onze zustervereniging daar een potje schaak speelden - een herinnering die hij koestert.

Hij had zo zijn vaste routines, was eigenwijs, strijdbaar en tot op het laatst betrokken bij het reilen en zeilen op de vereniging. Hij heeft vele jaren het clubblad gesponsord. Ook de recente jaarboeken zijn hier nog van bekostigd. Veelzeggend was dat hij de sponsoring niet als vanzelfsprekend wilde zien. Elk jaar moest dat netjes aan hem gevraagd worden, waarna hij dat weer deed.

Gegeven zijn staat van dienst, werd er – de keren dat hij nog op de club verscheen – altijd een kopje koffie voor hem gehaald. Dat begon ooit toen Ronald aan een toen 16-jarige Niels vroeg om voor hem een kopje koffie te halen, gezien zijn staat van dienst. De jaren erna, na gesprekken met Peter en de vele verhalen over hem gehoord te hebben, deed Niels dit automatisch uit groot respect voor zijn verdiensten. Mario heeft deze gewoonte later van Niels overgenomen.

 

Wat niet veel mensen zullen weten, is dat hij tot afgelopen jaar voor een aantal klanten nog de jaaraangiftes deed. Toen rond 2011 de aangiftes alleen nog digitaal gedaan konden worden, heeft hij zich hierop nog laten bijscholen. Elk jaar werd hij gebeld of hij het nog deed en ging vervolgens met zijn auto naar zijn klanten toe om ter plaatse de aangifte te doen. Hij had immers zelf geen email of internetaansluiting. Hij was altijd gesteld op zijn vrijheid en reed tot vrijwel het laatst nog auto - en geen kleine afstanden. Tekenend voor zijn eigenwijsheid en strijdbaarheid is dat hij niet slaagde voor zijn periodieke keuring in 2019. Na een herkansing werd zijn rijbewijs ingetrokken. Iets waar hij het niet mee eens was. Hij beet zich hierin vast, en vond een reden voor beroep in de reglementen: de examinator voor de herkeuring mag niet dezelfde zijn als bij de 1e keuring. Op dit beroep bij het RDW is hij ook in het gelijk gesteld. De brief hiervan heeft hij trots bewaard. En hij heeft geconcludeerd dat een nieuwe test misschien toch niet zo verstandig was.

Tot het laatst was hij nog scherp en geïnteresseerd in de gang van zaken op de club en de prestaties van onze teams. We gaan een icoon in de historie van onze club missen.