Zege op Spijkenisse 4
Vrijdag 27 november jl. kwam Spijkenisse 4 op bezoek voor de 3e ronde in RSB klasse 2C. Murphy Brunings was helaas vergeten dat hij moest spelen, maar gelukkig kon Martin Schlüter voor hem invallen. Het duurde lang voordat er enige duidelijkheid kwam op de borden. Klein voordeeltje hier, klein nadeeltje daar, dat was min of meer alles wat er te melden viel in de eerste twee speeluren.
Tot vreugde van de bezoekers viel op bord 5 als eerste de beslissing. Na zich kranig te hebben verweerd tegen een sterkere tegenstander moest invaller Martin zich helaas gewonnen geven (0-1). Niet lang daarna eindigde ook de partij van Fokke Lindeboom (4). Nadat eerst nog zijn remiseaanbod werd afgeslagen werd nu wel puntendeling overeengekomen (½ - 1½). Tijd om eens te kijken hoe we er voor stonden. Op bord 8 leek Ruud Gorseman nog steeds gelijkwaardig te zijn aan zijn tegenstander, maar op bord 7 tekende zich voordeel af voor Jan de Liefde. Bij Wil de Gids (6) en Cor van Lennep (3) was alles nog redelijk in evenwicht. Hans Doornheim (2) stond er beter voor en zelf (1) was ik na een betere stelling in de verdrukking gekomen. Tot dusver dus theoretisch een gelijke stand.
Eenmaal terug achter mijn bord ging al mijn aandacht uit naar het oplossen van de puzzel voor mij. Mijn tegenstander was er in geslaagd om mijn toren volledig vast te zetten en ook mijn paard had niet heel veel opties. Langzaam werd ik achteruit gedrukt en dat moest veranderen. Hierdoor heb ik niet goed meegekregen hoe de score verliep, maar achteraf begreep ik dat Jan tot zijn frustratie een min of meer gewonnen pot zelf had weggegeven en de tegenstander van Wil niet opgewassen was tegen het vernuft van onze vos aan het 6e bord (1½ - 2½). Ook begreep ik dat Ruud met goedkeur van de captain knap een remise wist te bewerkstelligen, omdat de captain zelf dacht te gaan winnen en ook Cor intussen beter stond (2-3).
Alleen de strijd op de eerste drie borden was dus nog in volle gang. Naast mij werd aan Hans diverse keren remise aangeboden, maar ik weet dat hij dat niet zomaar aanneemt. Als hij ook maar het idee heeft te kunnen winnen gaat hij er voor. Terecht bleek, want nadat hij de druk steeds verder opvoerde zette hij zijn tegenstander mat (3-3). Op dat moment was het mijzelf gelukt om de puzzel op te lossen. Mijn toren en paard waren weer mobiel en daar maakte ik gretig gebruik van. Doordat ik achter de aanvalsstelling van mijn tegenstander was gekomen wist ik een pion te winnen. Belangrijker bleek het feit dat mijn tegenstander door de dreigingen veel tijd verbruikte, waardoor uiteindelijk zijn vlag viel (4-3).
Het was dus aan Cor om de winst voor het team binnen te slepen en dat mocht geen probleem meer zijn. Zoals gezegd had Cor zijn tegenstander intussen ook aardig op zijn knieën gekregen. Met een paard en een pion meer in het eindspel kon winst niet uitblijven. Zijn tegenstander probeerde het nog wel dapper uit naam van het team, maar de situatie was onhoudbaar. Een mooie 5-3 overwinning en daarmee tot onze vreugde de tweede zege als promovendus in de 2e klasse.
Serge Erdtsieck